ALS HET ER NIET IS DAN KAN JE HET CREËREN.
TANISHA GROENENDIJK
Geboren en getogen in Den Haag, Schilderswijk. Een wijk die door de maatschappij vaak werd bestempeld als achterstandswijk, maar die voor haar altijd voelde als thuis. De buurt was levendig en warm. De deur stond open, familie. vrienden en buren liepen bij elkaar binnen, er waren altijd mensen over de vloer. Het voelde als een “thuis” waar iedereen welkom was.
“Ondanks alles wat er speelde, voelde ik me hier veilig.
In haar omgeving maakte ze al jong kennis met cultuur. Ouders die samen “Domino” spelen, kinderen die onderling leerden samenleven en veel buiten speelden.
Wat haar opviel is dat er ook veel begrenst werd.
Weerwoord werd niet gewaardeerd, emoties en kwetsbaarheid toon je niet, pas je aan, spreek je niet uit!. -- "Alsof je continue als kind hoorde "Maak jezelf kleiner, blijf binnen de lijntjes, wees vooral niet jezelf."
​
“Ik had veel te zeggen, maar als kind leerde ik dat zwijgen belangrijker was dan spreken.” Zo vormde ze zichzelf: observerend, aanpassend, alert.​
Het was conditionering, een onbewuste comfortzone.
​
Het kantelpunt kwam toen haar ouderlijk huis uit elkaar viel. Pas toen begon ze te beseffen dat wat zij altijd als thuis had ervaren, vooral comfortabel was tot het niveau dat mogelijk was.
​
Toen die basis wegviel, moest ze haar eigen leven vormgeven. --Dat was het begin van mijn innerlijke vuur,
het moet en kan anders!
In veel omgevingen zoals die van haar ligt de focus op overleven, niet op leven. Ouders zijn bezig met brood op de plank krijgen. Er wordt verwacht dat je naar school gaat of werkt. “Er was geen ruimte om te vragen: waar ben jij goed in? Wat wil jij ontwikkelen?”
Haar journey liet haar inzien hoe essentieel basisbehoeftes zijn. Pas wanneer die vervuld zijn, ontstaat er ruimte om na te denken over wie je bent, welke richting je op wilt en welke vrijheid daarbij hoort. Maar ze ervaart in haar eigen omgeving ook hoeveel mensen die ruimte nooit krijgen.​
ERKENNING, HERKENNING EN EEN VRUCHTBARE OMGEVING OM TE KUNNEN GROEIEN.
Jezelf leren kennen betekent weten wat bij je past en wat niet. Het vraagt om eigenaarschap: verantwoordelijkheid nemen voor je leven, je keuzes en je omgeving. Openstaan voor verandering!
“Blijven hangen in oude patronen voelt veilig, maar daar zit geen groei.”
Die stappen heeft ze zelf moeten zetten. Met Onluck wil ze een omgeving creëren waar mensen die het pad al hebben bewandeld hun kennis en talenten inzetten om anderen verder te helpen.
​​
En thuis dat niet langer iets is wat je moet zoeken, maar iets wat je samen bouwt.